köşk'ün genç ve güzel kızının, bilindik musiki hocasıyla olan aşkının farkedilmesiyle kurduğu kaçış cümlesidir. aslında ben ona öyle derin derin bakmadım, o da benim elimi tutmadı, hatta öpmedi bile sadece musiki meşkediyorduk denilerek bu elim ve imkansız aşk saklanmaya çalışılır. lakin aşk saklanılmaz bir hadise olduğundan evin aşçısı, bahçıvan, dadı herkes olayı bilir, en son babalar duyar klişesi değişmediğinden baba gördüğünde dudaklardan bu cümle dökülür.
