artık eski romanlarda rastlanan bir cümleden ziyadeye variyet gösteremese de; musiki meşketmenin ve musikinin o tatlı lütuflarından nemalanmanın güzelliğini safça dile getirişi anlatan bu cümle, yine musikinin değerini bilenler tarafından arada bir dilin ucuna birikip damlamaktadır. bu tadı, günümüzün elektronikleşen dünyasından kendisini dışlayıp en azından mekaniği buyur eden plak tutkunları kadar artık flac uzantılı ses dosyalarının yaşattığı o duruluk ile de sıkça hissedenler vardır.
ama, canım efendim, tabii ki bir tat vardır ki mukabili mümkün değil; bir gül ağacından yapılmış piyanonun başına geçip, o güzel hanımefendinin sizin sandalyenize yaslanmasında pır pır eden yüreğinizle sararmış nota defterinin sayfalarına bakarak yaşamak, ah işte o..benzersiz, nadide bir ân idir.
