hep bana aristokrat oyunu gibi gelen, belleğimde şömine başında, buzlu scoth yudumlarken oynanması şart bir eylem havası vermiş oyun. gereksiz bir yavaşlığı vardır, türk insanının tez canlı yapısına uymaz sanki , epi topu yapacağın bir hamle için 2 saat düşünmenin manası ne diye sorarım kendime. karşıdaki oyuncu elini çenesine götürüp hamle için düşünmeye başladığında siz gidip tuvalette hacetinizi görüp, eşinizle halvet olup, çoçuğunuzun matematik problemine yardım edersiniz . döndüğünüzde karşıdaki rakibiniz sadece bir taşı yaklaşık 2cm. kadar ileri götürmüştür.
sonuç olarak oynayanlara ve sevenlere sonsuz saygı duymakla beraber asla '' ahanda pencüse severler güzeli gencüse eki eki '' deme atraksiyonlarını bana yaşatan baba yadigarı tavlamın yerini tutması mümkün olmayan oyundur santranç. ha bir gün kasparov denen zatı muhterem karpov denen rakibine '' al sana şahhh mattt , devir kıçını yatt eheh '' derse, böyle bir samimiyet ve sıcaklık katarsa bu no frost oyuna, o vakit bizde isteriz zekamız gelişsin.
