yanlış inanıştır. zira benim sınıfımda bu konuyla ilgilenen iki arkadaş var. din ve felsefe hocalarımızla saatlerce bu konu hakkında konuştuk. felsefe hocası dinin eleştirilemez olduğunu, bir camiye gidip hocaya bana allah'ı kanıtla dediğimizde bizi kafirlikle suçlayacağını söyledi. gidip aynı konuyu din öğretmenimize açtık daha doğru karşılaştırma yapabilmek için. o ise dinin eleştirilebilir olduğunu ve hatta her insanın din eleştirmesi gerektiğini söyledi. şöyle ki;
eğer bir insan, günahından korkarak dini sorgulamadan inanırsa bu kuvvetli bir inanç olmaz. çünkü bu sevgiden çok korkuya dayalı bir inançtır. ama insan, aklı selim yaşa geldiği ilk an dinini sorgulamalıdır. neden o dinde olduğunu, allah'ın neden var olduğunu neden yaratıldığını düşünmelidir. eğer bu düşünce sırasında kur'an-ı kerim'den yardım alırsa doğru yolu muhakkak bulacaktır. bir insan kur'an ı baştan sona okuyup hala eksikler olduğunu düşünürse dinden çıkmakta serbesttir. çünkü allah kullarına seçim yapma imkanı vermiştir. bir insanın sadece ailesinden gördüğü kadarıyla dini yaşaması doğru değildir. kişi allah'ı aramalı bu sırada onu tanımalı ve onu iyice öğrenmelidir. bu süre zarfında onu sevmemesi zaten imkansıza yakındır.
kısacası, doğru olan dini eleştirmeden geleneksel bir korkuya bağlı değil, eleştirerek, düşünerek ve kendi mantığına uygun bulduktan sonra severek yaşamaktır.
