ingiltere'de kaldığım zamanlarda iki tane fransıza rastlamıştım. benimle sırf türk olduğum için dalga geçmişlerdi. oysa öyle esmer falan da değilim. ama yine de türk olduğum için dalga geçtiler. sonra onlarla hiç konuşmadım. istanbul'a döndükten birkaç ay sonra beni aradılar. neymiş efendim, istanbul'a gelmişler o kadar, gezdirmemi istediler. yalnız bunu bana çok masum bir şekilde söylediler. ben de salak kafam, tamam dedim gezdirdim biraz. baya eğlendik hatta. daha sonraki yaz benim yolum paris'e düştüğünde o uçuk otel fiyatlarından kazık yememek için bunları aradım* ve çok işleri olduğunu, daha sonra arayabilirsem belki gelebilceğimi söylediler. ben de sinirlendim ve ısrar ettim. bana böyle bir hakkımın olmadığını, bir daha onları aramamam gerektiğini söylediler. sonra ben de iğrenç bir otelde kaldım ve bir daha da onları aramadım. tamam biliyorum, safım biraz* ama öyle işte.