halil inalcık'ın bazı anlatımlarından, bir yönetici ünvandan ziyade, padişahların sohbet, yeme-içme, eğlence arkadaşı; sırdaş olarak kabul ettiği kişiler oldukları anlaşılmaktadır. genellikle vezirler, alimler gibi önemli kimseler arasından olmakla birlikte, musahip olabilmek için böyle bir ünvan ön koşulunun pek de olmadığı anlaşılıyor. hatta halil hoca, önemli vezirler arasında musahip olmak için çok uğraştığı halde bu sıfatı elde edemeyen örnekler de olduğunu aktarıyor. daha ziyade edep-erkan, sanatkarlık, hoşsohbetlik, nezaket gibi özelliklerin bu sıfatı almada rol oynadığı anlaşılıyor.
örneklenecek olursa, evliya çelebi'nin dönemin padişahının (galiba iv murat ) musahibi olduğu, 2 hafta önceki tarihin arka odası 'nda zikredilmiş anekdotlar arasında idi.
