bülent ortaçgil'in doğallığına hayran bırakan, içtenliği ile yaralayan,
leman sam'ın umudu olduğuna inandıran, sebep olan,
gülben ergen'in içine sıçtığı, duyduğunda ergen'den nefret ettiren parçadır.
ne güzel demiş ortaçgil;
"umutlarını borç verdin cebinde hiç kalmadı, dostların anlamadılar..."
