kendisinden sonraki nesile acıyan nesildir, üzülüyorum şimdiki çocuklara.
biz saatlerce atari oynardık ama sokaklarda da oynardık, kavga ederdik, mahalle maçı yapardık, ben uzaktan gol atardım, japon kale maç yapardık, saklambaçta en kuytulara saklanırdık, yanımızda mahallenin en güzel kızıyla..
trilyon kez de oynasak,5-6 arkadaş bir arada mario oynardık yine.. çünkü biz mario'yu değil arkadaşlarımızı severdik.
ahh az zengin etmedik atari kaseti satan herifleri.. ibnetora kaset veriyoz bi de para veriyoruz üste başka bi kaset almak için, ama olsun hakkını verdik biz tüm atarilerimizin, oyunlarımızın, kavgaalarımızın.
kaseti çalıştırmak için nasıl da kuvvetli üflerdik..
