insan da ağaç gibi, sevgi meyvesi için zamana, özümsemeye, fedakarlığa ve daha bi çok şeye ihtiyacı var...en önemlisi de insanlığın en değerli meyvesi "sevgi"nin hoyrat ellerde zayi olmayıp hakedene ulaşmasına!
tüm bunlar olmadığında özsuyu çekiliyor insanın, kuruyuveriyor kalbinin dalları, kar yağıyor ve zaman ihtiyaç duyuyor yine yeniden yaşamın sevgi döngüsü için...
ama her seferinde daha ürkek...
*anlık aşık olup unutanlar sözümüzün kapsamı dahilinde değildir, anlamadığımız halden dem vurmayız vesselam...
