"Babam ve annem okuma yazma bilmiyordu... Benim üniversite okumam için çok çalıştılar... 15 yaşında hayata başladım... 5 kardeştik... 15 yaşında aileme bakan bir kişiydim... Ortaokulda mahalle arasında oynarken , büyüklerin baskısıyla kaleye geçtim... 24 yıl kaleciliği sevmeyerek yaptım...
Ben o zaman fakir bir ailenin çocuğu olarak , denizde yüzüyordum , kumsalda geziyordum , özgürdüm , organik meyve yiyordum... Bugün ekonomik durumu iyi olan bir baba olarak çocuğumu yüzmeye götüremiyorum , organik meyve yediremiyorum...
Ben hiç kaleci eldiveni giymedim... Zonguldak maden işçilerinin eldivenleriyle toprak sahada antrenman yapıyordum... Eskiden fakirler oynuyordu , zenginler seyrediyordu... Yani açlar oynarken , toklar seyrediyordu... Şimdi ise toklar ve zenginler oynuyor , fakirler seyrediyor...
Sadece sonuçsal kaygı ve ekonomik beklenti var... O zaman olmaz... Eskiden yokluktan çıkarırken , şimdi eskisi gibi başarılı sporcular çıkaramıyoruz...
"
Türkiye Spor Yazarları Derneği’nde yaptığı konuşmadan...
