ilk sezonumda racing santander'den gelen teklifi kabul etmiş ve oynamaya başlamıştım. iki üç maç derken ilk 11deki yerimizi garanti altına aldık. munitis luis garcia kardeşlerimle takımı sırtladık dolu dizgin gittik ilk sezon. ligde 4. olduk şampiyonlar ligine kaldık. asist lideri oldum xavi puştunun önünde. ertesi sezon 13. hafta barcelona baba teklifi koydu önüme. şartlara ağırdı. %10 luk oynama garantisi cüzi bir para. ama tabiki kabul ettim ve rüştü rençber'den sonra barçada forma giyen türk oldum. kadro çok fenaydı. rooney, totti ikilisi transfer edilmişti. sağ bekte dabo kalede de cianluyici buffon vardı. yüzyılın kadrosunun iki eksiği vardı. ilki cristiano ronaldo, diğeri yoooklan idi. ikincisini aldılar. ikinci sezonun devre arasında transfer oldum ve hayvani bir performans sergiledim. her maç asist yapıp 7- 7,5 ortalama ile oynuyordum. nitekim 4 maç sonra kaptan puyol yanıma gelerek 'harika performans sergiliyorsun, rakamlar da bunu gösteriyor. menajer senden övgüyle söz ediyor, sezon sonuna kadar devam ettir bu formunu' demesi beni iyiden iyiye gaza getirdi. şampiyonlar liginde yarı finale kaldığımız sıralarda diz yan sağ iç kaslarımda yırtık oluşmasından dolayı performansım bir hayli düştü, ailevi problemler de üzerine eklenince andreas iniesta'dan kesiği yedik. takım şampiyonlar liginde yarı finalde çırpınırken ben yedek kulübesinde hocaya bakışlar atıp beni ısınmaya göndersin diye bekleyedurdum. ama 20 dakka şans verdi her seferinde. finale kaldık. fakat ben hala ilk 11 deki yerimi garantileyememiştim. eski günleri özler bir halde idmanlara devam ediyordum. guardiola beni aşağılarcasına antrenman maçlarında oynatıp gözüne girmemi istiyordu. şampiyonlar ligi finalinden 3 gün önce bir antrenman maçımız vardı ve yine ben görevliydim. hal böyle olunca finalde oynatılmayacağım garantiydi. fakat final kadrosunu soyunma odasında okurken gözyaşlarımı tutamadım. oos mevkiinde ismimi altın harflerle yazmış topların bende buluşmasını istiyordu. rakip ingiliz devi manchester united idi. jovetiçle öne geçmelerine rağmen sonradan bulduğumuz iki golle kupaya uzanmıştık. finalde yaptığım bir asistle şampiyonlar ligindeki asist sayımı 5e çıkarmıştım fakat 6 asistli tomas rosicky'nin gerisinde kalmıştım. 19 yaşında o kupayı kaldırmak büyük şerefti. sonra ligi de aldık. ligde ikinci kez asist kralı olurken bunun yanında ligin en değerli oyuncusu oldum. sonra ne mi oldu ? tatil bitti memleketten ayrıldık. *
