bir gitar sesi duyduğumda
hatırlarım ben seni
senle birlikte
o boş evde
anlamlı yuvarlanmalar halının üstünde
o halı uçururmuş meğer
gökyüzüne bizi
önünden geçtim dün o evin
erenköy'de hani
büyütmeye çalıştığımız o çiçek solmuş
dolaştım bütüm odalarını
aradım boşuna seni
uzandım yine o halıya
uçursun diye beni
çalışmıyor yaşamıyor ki sensizken hiçbirşey
sanki illede istiyorlar seni
çalamadım bak o gitarı uçtu o melodi
ellerimde çiçekler gözlerimde hüzün
