öncelikle tanımımızı yapalım: sevgilisinden ayrıldıktan 10 gün sonra, hiç vakit kaybetmeden başka biriyle çıkmaya başlayan kişidir. kişidir diyorum, çünkü bunların hem dişi hem erkek modelleri vardır.
sarıldık birbirimize, ağlıyodu. ayrılmak istemişti ve kabul etmiştim sonunda, direnişlerim boşaydı.
e:erkek
k:kız
e:senden sonra kimseyle olamam ben
k:yeni birileri çıkacak karşına
e:sevemem kimseyi seni sevdiğim gibi
k:seversin elbet, bugün olmazsa yarın olur
e:olmaz işte, olmaz artık. bu kadar severken bile bitiyosa... kimseye bitanem deme olur mu?
k:tamam..
kalktık ordan, her zaman yaptığı gibi beni eve bırakacaktı ama bu sefer farklıydı her şey. yüzümüzde gülücük yoktu, ellerimiz ayrıydı. vedalaşma vakti geldi, yine o merdivenlerdeyiz.. her zaman yaptığım gibi 1 basamak çıktım, aramızdaki boy farkı ancak böyle kapanıyor ve ancak böyle bakabiliyordum gözlerine rahatça. kabanının önünü açmış yine, hava dondurucu derecede soğuk... hala ağlıyor...
k:kapa şu önünü ya! kaç aydır hep aynı şeyi söyletiyosun ama bana bak
e:hayır kapamam
k:hasta olursun bak
e:olayım zaten, belki ölürüm
k:allah korusun be, deme öyle şeyler
e:öleyim ya, ne anlamı kaldı ki hayatın
k:ya söylemesene öyle ölüm filan!
son kez ufacık bi buse kondurdu dudaklarıma, eve doğru yürümeye başladım... arkamı döndüm ve o merdivenlerde oturduğunu gördüm...
k:ya kalksana!
e:sen git, ben kalkarım
k:sen kalkana kadar gitmem
e:ya yapma, git işte sen
gittim, kalktı o da... gözyaşlarını sile sile gitti, arkasına bakmadı o gün ve bittik biz. gece rüyamda gördüm, her sabah buluştuğumuz yerde bir kızlaydı.
aradan 1 hafta geçti facebook'tan sildi beni. sinirlendim ama elimden gelmedi bi şey.
ayrıldıktan 1 ay sonra yine rüyamdaydı, bir kızla her zaman geçtiğimiz yolda yürüyor. o gün sordum arkadaşına "evet biri var, siz ayrıldıktan hemen sonra başladılar" dedi.
ayrıldıktan sadece 10 gün sonra başkasıyla çıkmaya başlamış... aradım...
k:yemin et bana, var mı biri ve onu seviyo musun
e:yemin ederim ki var
k:seviyo musun peki?
e:hayır ama belki severim bi gün
k:nasıl bakabiliyorsun onun gözlerine ben daha kimseye bakamazken..
e:oluyo işte
k:hani çıkamazdın kimseyle
e:çıkabiliyomuşum demek ki..
k:nasıl aşkım diyebiliyosun
e:demedim hiç, o da demedi
k:hayatım bitanem canım dersin ama
sessizlik...
k:elini tutup sarılırken unutursun tabi beni...
e:elini tuttuğumu nerden çıkardın...
k:tutarsın yakında, 1. ayınıza az kalmıştır nasılsa
e:acı çekmedim mi sanıyosun
k:bi hafta çekip huzuru bulmuşsun işte ne güzel...
son konuşma olur bu ve bir "türk kızı"nın daha erkeklere güveni sarsılır, duygusuzlaşır.
edit: entryde bahsi geçen kişi 9 ay sonra ağlaya sızlaya dönmüş, başkası olmadığına yeminler etmiş ve itinayla geri çevrilmiştir. allah belasını versindir.
