alışverişi işkenceye çeviren babadır. benim babam en azından böyle. o yüzden pek çıkmamayı tercih ediyorum kendisiyle alışverişe. şöyle ki;
- alacağı malın en ucuzu nerede ise onu bulana kadar bin yeri dolaşıp piyasa araştırması yapılıp, ayaklara kara suları indirmesi.
-bir kıyafet beğenirken "iki saat beğenemediniz hadi çabuk olun" nidalarını her zaman savurması. böylelikle keyifle alışverişin içine edilmesi.
-illa tartışma çıkması çarşı ya da alışveriş mağazasının ortasında bağarış çağırışların yaşanması. sağa sola rezil olmamız.
-eskiden beş beden kıyafetlerin alınıp yıllar boyunca aynı kıyafetlere mahkum kalmak.
tek iyi yanı ise indirim yaptırtması. gerçi biz de onu yapıyoruz ama neyse...
