geçen gün arkadaşla kayağa gittik sözlük.ilk defa teleferiğe bindik.ama bir gariplik vardı yani önümüzde koruyacak hiç bişe yoktu.önce farketmedık heralde böyle biniliyor diyerek sap sap etrafı ızlıyoruz ama karsıdan gelenler de bizi izliyor arada gülenler şaşkın şaşkın bakanlar felan.sonra bır baktım önlerınde bır demir parcası ama bizde öyle bir şey yok..sonra bızde panık "oglummm napcaz bız sımdı anammmm!!!"..kafayı bı kaldırdık bızde de o demır parçasından.sonra aramızda şu diyaloglar geçti:
arkadas:sen indir oğlum senin maneviyatın daha bi yüksek
ben: nıye ben ındırıyorum oglum sen daha cok dua bılıyorsun
sonuç olarak o demır parcasını ben indirdim.ama yasananlar salak ıle avanak tan bır sahne gıbıydı sözlük.kış sporlarına tövbe etmiş bulunmaktayım.
