gerçekten de insanı bazen zor durumda bırakan, kal getiren, söyleyecek söz bırakmayan andır.
bir arkadaşımda kaldığım bir akşam babası evde sigara içilmesine kızdığı için balkonda gizlice sigara içip içeri giriyordum. gece boyu yaklaşık 7-8 civarı sigara içtim. yatmaya hazırlanırken bir tane daha sigara içmek istedim. cebimdeki paketten bir dal sigara ve çakmağımı aldım. tam balkona çıkacağım anda evinde kaldığım arkadaşımın 6 yaşındaki küçük kardeşi beni gördü ve şöyle dedi;
- aaa sigara içiyosun benim babam da içiyodu kalp krizi geçirdiiii!
Bir anda neye uğradığımı şaşırdım, ağzımı açamadım, kal geldi yani, sigarayı oracıkta bırakasım geldi.
