ciddi bir kamuflaj sonucunda ortaya çıkan durumdur. bugün, sevdiğim bir abim ile ülke siyaseti üzerine hasbihâl ederkene aldı sazı eline ve başladı uzun uzun anlatmaya... vakitlice memleketi erzurum'da, peşmergeli ve silahlı kişilerin özel harekâtçı mı; yoksa ki terörist mi olduklarını ayırdetmekte ne kadar zorlandıklarından bahsetti. birbirlerine, her anlamda ne kadar çok benzediklerinden ve bu anlamda çok kişinin de kurban gittiğinden dem vurdu.
konu dönüp dolaşıp da türban-çarşaf mes'elelerine, bu konuda insanların nasıl sömürüldüğüne geldi belli topluluklarca. abim, bu konunun aslında siyaset ve siyasetçilerle uzaktan-yakından alakalı olamayacağını, siyasetçilerin buradan gelecek rantın peşinde nasıl da köpek olduklarına değindi. buraya kadar bildiğimiz ve genel itibariyle arkadaş toplantılarında da söylediğimiz bir hâldeydi konu. laf "orospuları kollamak" noktasına geldi. "nasıl yani?" diye sorduğumda açıklama gecikmedi;
"biz, millet olarak fazla içimize kapanık ve fazlasıyla sahiplenici bir yapıya sahibiz(ki bu konuda abime katılıyorum da). yanımızda, yakınımızda peyda olacak şeylere karşı aynaya dahi bakmadan kılıç-kalkan kuşanıp da taarruza geçiyoruz(evet, bu da doğru). peki sorarım kardeşim sana bir orospu, kendisini en rahat nasıl kamufle eder? nasıl etrafındakilerce tanınıp da teşhir edilmekten kurtulur? ben söyleyeyim; her tarafını örterek ve kendisini belli edecek, açık edecek her detayın üzerini örterek..."
baştan, yadırgadım aslında bu durumu. sonra bir tur daha yadırgadım... sonra düşündüm de böyle bir ihtimâl yok dersek yalan olur. he açıkçası kimin, ne sik yediğine çok meraklı bir adam da değilim ama bu konuda çok hassas olan arkadaşlar var ve benim düşündüğüm şey bu ihtimâlin varlığı dahi fazlasıyla mide bulandırıcı olmalı onlar için.
