insanlar ne çok konuşur alınlarındaki kırışıklarla,
dudaklarnn kenarlarındaki kıvrımlarla,
şişen genşleyen şah damarlarıyla...
çöken omuzları yada titreşen omurgalarıyla..
en çokta susuşlarıyla..bakışlarıyla..
gözler ne kadarda gevezedir..
insan ruhunun kapılarıdır onlar,
o kapılardan içeri girmeyi bilenler,
cenneti ve cehennemi görürler..
gözlerden ruhlara girip çıkmayı daha çocukken öğrendim ben..
