korkulan ama kanımca yanlış anlaşılmış olan bir olay.
siyaset denince aklımıza hemen bir parti,mikrofona yapışmış birkaç takım elbiseli adam geliyor. nietzsche,tanrı'yı bizim öldürdüğümüzü söyler ya;işte yine biz insanlar siyaseti öldürdük.
en başta insanların rahatına giden yolları aramak için bir düşünce atılmış ortaya,sonradan bu yolun adı değişmiş,o mikrofona yapışık takım elbiseli adamların ceplerine giden yol olmuş. bu yolun kenarlarında darağaçları,dağlar,bu dağlarda birbirini öldüren insanlar,yolda patlayan mayınlar,vurulan insanlar,kazalar,kazılar,kağıtlar varmış. insanları rahat ettirmek amacıyla bu yola giren insanlar bile bunları görünce geri dönememiş,yanlış yola girdiğini fark etse de dönememiş. bu yola girip de dönemeyenleri,yolda olanları bilenler korkmuşlar bu yoldan. yolun anlamı değişmiş.
