hüzün dolu derstir. öteki derslerden pek farkı olmadığını sanırsınız ta ki eve gelip mezun olduğunuzun farkına vardığınız an. şaka gibi gelir baştan sınıfta hocanız ve arkadaşlarınız duygusal konuşmalar yapmaya başlar siz hiç s.klemiyormuşçasına etrafa gülücükler saçarsınız biraz "oh be bitti am.na koduğum okulu" tripleridir bunlar.
eve geldiniz üstünüzü çıkardınız yüzünü yıkadınız ve baş köşede duran koltuğa oturdunuz tv'nin karşısında zap yapmak ile meşgülsünüz günün yoprgunluğu ile uyuyakalmışsındır ki annenizin "oğlum kalk yemek yicez" seslenişi ile irkilirsiniz hemen ardından "vay am.na koyayım okul bitti ya" paniğine ve hüznüne kapılıverir bugün son derste yaptığınız o umarsızca hareketlerin yerine keşke son kez arkadaşlarım ile konuşmuş olsaydım keşke sarılsaydım keşke ama keşke okul hiç bitmeseydi pişmalığına kapılırsınız.
