herhalde festival filmleri arasında ayrı bir yere sahip olan bir filmdir. özellikle filmdeki müzikler muhteşem ötesi bir ses ahengine sahiptirler ve insanı filmdeki o manzarayla olmadık yerlere götürür.
ayrıca film çoğu kişinin sandığı gibi üç ayrı hikayenin kesişmesinden oluşmamakta. film baştan başlayıp tekrar başa dönmeye doğru ilerliyor. ancak tam olarak ilerliyor da diyemeyiz çünkü ' çember yuvarlak değildir' ile sürekli kastedilen şey bu olsa gerek.
film her ne kadar sanatsal yönü basıyor desek de kapitalizmin gereklerini yerine getirmeye hazır bir görüntüde çiziyor. mesela ikinci bölüm olan fotoğraflarda ülkeye girmiş birleşmiş milletler ordusunun olduğunu ancak bunun yanında büyük binalar, lüks otomobiller, mini etekli kadınlar, köpekle dolaşan insanlar ile ne kadar da gelişmiş olan bir ülke imajı ile bu amaca çok fazla hizmet etmektedir.
