bu gün migros raflarında kendisiyle burun buruna geldim tekrardan. ilk defa bu kadar hissettim galiba eşşek kadar olduğumu. kabusum olmuştu o yaşta ya. sen daha algılayarak izlediği ilk filmde hala bi bok anlayamayacak yaşta olsa da zırıl zırıl ağlayan bi çocuğa niye okutursun o kitabı zorla kardeşim ya. (bkz: uçurtmayı vurmasınlar) içime incir ağacı dikilmişti sanki yav. hadi o zaman çeşit yoktu belki. hala mı lan. bi ana baba açıp bakmıyor mu şunun içine allasen ne okuyor bu çocuk diye. ilerde olur da bi çocuğa kitap okutmak isterseniz nacizane bir tavsiye.
(bkz: karel, jarda ve gerçek yaşam)
