malum okuyanlar bilir.eğitime katkı payı denilen öğrenciden haraç alma eylemi pek bir modadır o zamanlar.bizim okulda öğrenciler bu parayı vermemekle övünürler 'abi mezun olucam, hala parayı vermedim' gibisinden.işte günlerden birgün pazartesi sabahı müdür istiklal marşının ardından konuşmaya başlar:
-çocuklar, bazı arkadaşlarınız parayı vermedim diye övünüyormuş.bakın, eve ekmek götürecek paramız yok (evet, aynen bunu söyledi)
sizden ricam lütfen çocuklarım, elininizi vicdanınıza koyun, paraları getirin.(tabi bunları söylerken sesini inceltiyor ve acındırıyor) söz mü?
+?!?!
-söz mü?
+(tek tük bir-iki kişiden)söz.
+abi vererlim lan acıdım ben bunlara.
yine günlerden bir gün müdür okulu bahçeye toplar.arkasındaki müdür yardımcısıda okulun hiç hazettmediği adamın tekidir.bütün öğrencilerle sorunu vardır.neyse, bu hoca ağzında sanki sakız varmışcasına çiğneme hareketleri yapmaktadır.
-abi, hoca sakız mı çiğniyor?
+(arkalardan bir ses)hayır, geviş getiriyor.
-okul yerlerde.
