raf 'ı hikaye eden bir alman filmidir. eleştiri oklarını bol bol yağdırmakla birlikte, yer yer "yiğidi öldür hakkını yeme" moduna da giren bir film (misal, andreas baader'in yeni tanıştığı eziyet görmüş bir gence "ceketin güzelmiş" demesi üzerine anında ceketini çıkarıp hediye etmesi). prodüksiyon ve oyunculuklar olarak oldukça başarılı. izlenesi bir film. dönemin ortamını (dekor, kostüm, olabildiğince dönemin olayları, özellikle raf'ın tepkiler sonucu doğuşuna yol açacak abd emperyalizmi ve polis baskısı olayları vs.) başarıyla vermek ve polis şefinin ağzından da olsa, mevzunun sadece basit bir "terörist-polis kavgası" olmadığının, teröre yol açan sosyal ve politik ortamın irdelenmesi ve tepkiye yol açan konularda iyileştirme yapılmaya çalışılması gereğinin vurgulanması filmin artıları arasında. bununla birlikte, izlerken raf'a yer yer aşırı eleştirel davranıldığını da hatırlamakta yarar var (hoş, böyle bir film yapılırken belli bir eleştirelliğin olması kaçınılmaz, neticede insanlar öldürülmüş; öte yandan da iğne-çuvaldız dengesi bu tarz filmlerde çok önemli).
