zaman sadece unutmak isteyene iyi gelen bir süreçtir.nazım hikmet'in dediği gibi en fazla bir yıl sürer yirminci asırlarda ölüm acısı.ölüm acısı bile unutuluyorsa herşey unutulmaya en azından daha az hatırlanmaya ve alışmaya mahkumdur.her şey kişinin kendisiyle başlayıp kendisiyle bitiyor.
