Bir şey karmaşıklaştıkta ondan alınan zevkte üstesinden gelme yeteneği ile doğru orantılıdır.
Hayatı basit olarak algılayıp derinlemesine dalamayanlar için hayat basittir. Öyle olduğu için de O kişi için mutsuzluk veren karmaşıklık, yoğunlunluk ve detay ya yoktur ya da çok azdır.
Dışarıdan saf, salak veya aptal olarak bilinen görünen veya öyle algılanan insanların, devamlı mutlu olarak görünmesinin "umurunda mı dünya" şeklinde yorumlanan yaşadıkları hayat;
1) Kişinin gerçekten de saf ve zekasının basite indirgenmiş bir yapıda olması ve hayatın karmaşıklığını algılamak yerine basitinden tekdüze şeylerle mutlu olabilmesini sağlar.
Örneğin, normal ve karmaşanın içinde yaşayan bir insan için, kurallar dizini vardır ve buna uyması sorumluluğu dahilindedir. Entryde bahsedilen tipler ise, asla sorumluluk kavramına yanaşmazlar.
Bizler bize bir sakız veren ile dost olup hemen gülücükler saçmayız veya kuşun kalkıyor mu len?diye kimse bize sormaz. Neden? Sakız veren kişi için hemen şunu düşünürüz, ulan bunun benden ne menfaati var? ardından cevabımızda şu olur; saol kardeş dişimden rahatsızım başka bir zaman,
Bize kuşun kalkıyormu ulen? diye soramazlar... Bi kere lan veya len diyemezler.
Suratının üstüne yumruğu yerler veya lafı icabı, çok istiyorsan arkada deneriz canım,
merakın kalmasın yani deriz... oturturuz yerine...
Ama saf denilen insan sadece güler ard niyet aramaz ve en fazla gülerken heee der...
2) diğer kesim ise saf görünmeyi isteyen uyanık kesimdir ki, bir kaç girişmden sonra onların ne kadar akıllı olduğunu ve menfaateleri icabı saf salak ayağına yattığını hemen görürsünüz.
Ne derseniz he derler, abii... amca... abla dır herkes onlar için.. bir menfaatlerine dokunun bakın nasıl sizi vatan haini ilan ederler memlekete...
3)en son kesim ki herkes olmasa bile halkımızın %75 ini aynı hataya düşüren kesimdir.
Bu tiplerin kafası fiziksel olarak küçüktür bu yüzden de ilk etapta özürlü ve saf zannedilirler ve ve kendini uanık ve akıllı zannedenler onlara hemen rencide edici bir iki girişimde bulunurlar.
Bulundukları ilk andan itibaren de geri püskürtülürler ve bunu da asla hazmedemez bizim akıllılar. Aralarında o küçük kafalılara kin besleyen ileri zekalılar da vardır elbet.
Küçük kafalı biri ile karşılaştınız mı sakın onu hafife almayın, ilk sefer dalga geçersiniz, ikinci sefer onu PC başında bu yazıyı ve diğer yazılarını yazarken bulabilirsiniz.
Sonuç olarak, Bir köye gidersiniz, oradaki insanların sizin kaale almayacağınız ne kadar basit şeylerle eğlendiğini görür ve şaşırırsınız.
Kaçınız çelik-çomak oynar? Kaçınız bu oyunu bilir?
Kaçınız Havada uçan bir 15 cm tahtanın peşinden bir tarlayı bi boydan bi boya koşar?
Kaçınız, sokak lambası yok diye, gece dolunayda saklambaç oynayıp saman yığınlarının içine saklanıp sonrada bütün sabaha kadar kaşınır, şofben olmadığından sabaha ancak banyo yapar.
Kaçınız, en büyük zevki radyoda akşam haberlerini TRT 1 den dinleyip cigarasını tüttürüp,
Hanım bugünde memleketin durumu ehvali kötü, habere doyurdular elhamdulillah diyen bir insan gördünüz ve onunla sohbet edip onun gözü ile dünyaya baktınız?
Kaçınız? Siz son moda spor ayakkabınızla Ahıra bile yanaşmazken kokusuna dayanamazken, gibi bilek boyu inek bokuna batarak süt sağmaya giren birini faltaşı gibi açılmış gözlerle seyrettiniz?
O insanların hayattan ne kadar basit beklentileri olduğunu bilseniz,
ve yine o kocaman kocaman insanların her gece komşularıyla toplanıp, ortaya bir kibrit ve ıslak havlu koyarak, Hırsız polis hakim savcı oynununu büyük küçük tüm aile fertleriyle kahkahalar içinde saatlerce oynadıklarını ve kızaran avuçlarını tutarken, yarın akşama görüşürüz diyerek ayrıldıklarını görseniz ne hissederdiniz?
