vazgeçebilmek için birşeylerin yaşanmış olması gereklidir zannımca. yoksa hep akılda kalacaktır ki bu vazgeçiş değildir. insan denen varlığın bir enerji olduğu gerçeğini hatırlarsak, akılda kalanın, arzulananın onu isteyen tarafından rahat bırakılamayacağı aşikardır. herşey gözle görünür etkilerin tesirinde olacak diye kural yoktur. telapati en büyük habercidir. bu nedenle görünürdeki bırakış için yaşanması gerekir sevginin gereği. yokmuş gibi davranabilmek mümkün görünse de aldatmaktır bu kendini.
