sevgili tanrı;
var mısın, yok musun o konuda net değilim lâkin, varsan sözlerimi kaale al lütfen...
sana bu mektubu yaratmış olduğun dünya'dan yazmaktayım. hâlimi vaktimi biliyorsun anlatmaya hacet yok, meramıma gelince bu yarattığın eciş bücüş şeylerle ilgili...
sifonu çekmekten aciz olan bu insanlarla beni muhattap ediyorsun ya sana çok kırgınım bu konuda ve sonuna kadar da haklıyım. dur! sözümü kesme...
üniversitedeki hocalardan çok muzdaribim. her biri bir ayrı konuşuyor ve çoğu zaman birer birey olduğumuzu unutuyorlar.
tayyip ibnesinden de bir hayli çekiyorum, üniversiteyi şapkalı mantara çevirdi... sen anladın ne demek istediğimi, detaya girmiyorum.
isteklerimi sıralamak için yazmıyorum sana bu mektubu, akıllı ol, adam ol, doğru düzgün yönet şu hayatı, yok ben yapamıyorum diyorsan da sen çekil ben bir el atayım...
sen "ol" dersin her şey o anda oluverir (!)
hadi kendine emanet ol, kal sağlıcakla...
