insanın hayatında bir kez aşık olabileceğini anlatan cümledir.
insan yaşamı boyunca tek bir kişiyi sever. sonradan gelenlerse gerçekten sevilen o tek kişinin sıcaklığını ve aşkını bulmaya çalışan aşığın arayışıdır.
bazen bir mum yanar yürekte, yüreği ısınan aşık o mumun ateşini aşk sanır,tek bir kereliğine bulup kaybettiğini yine buldu sanır. oysaki boşunadır aramalar,kimse kimsenin yerini tutmaz ki... boşluk duygusunu o duyguyu yaşatan doldurur ancak, başkasının kalbinize yaktığı mum ateşiyle aşık olduğunuzun çıkardığı yangın bir midir bu dünyada? tek bir kez seven insan o aşktan sonra gelenlerin hepsinde yanılır.
öncekiler ve sonrakiler vardır insanın hayatında. bir de yaşanırken tek aşkınızın o olacağını belki de tahmin etmeyeceğiniz kişi...Önceki ve sonrakiler; birer arayış, kaçış yada aldanıştır... kendi kendini kandıran insan aradığında bulduğu her sevgiyi onda bulduğu sevgi sanır...zaman,zaman zamanla anlar o olmadığını. kendi gerçeğinden kaçmak isterken kalbine mum yakanı da yaralar, kanatır.
peki insan yaşamı boyunca tek bir kişiyi sevebilecekse diğerlerini neden kendine çeker? derin ve ihtiraslı sevgiyi özlediği için. başarabileceğini, o sevgiyi tekrar yaşayabileceğini sandığı için. hayatı dolu dolu yaşamanın tek yolunun derinden sevebilmek olduğunu bildiği için tekrar tekrar dener...karşısındaki deneklere, denediğini belli etmez... bu arayış ;kendi içindeki ateşi arayış, eski sevgiliye hasreti başkasıyla gideriş uzunca bir süre devam etse de sonunda denekten vazgeçilir ve aranılanın o olmadığı kendine bile itiraf edilir. deneğin duyguları var mıdır yok mudur düşünülmez doğal olarak. ne de olsa deneklere sorulmaz denenmekten hoşlanır mısın diye.
