ilkokulda arkadaşları okulun kantinden taze simit alıp dişlerken, ankara gazozlarını lıkır lıkır boğazlarından aşağı boca ederken, ortaokul ve lisede sınıf arkadaşları yengenleri, kaşarlı tostları ağızlarının suyu akıp yerlerken, boş kutu kola tenekelerini ayakkabılarının altına ökçe yapıp okulun koridorlarında koştururlarken, üniversitede ise fakültenin kantininde parası ancak fotokopi çektirmeye çıkışan bu insan evladının, bir kız gelse de eti burçağından ikram etse diye iç geçiren insandır kendisi.
Küçük yaşta anne babasını kaybedince, büyükannesi ve dedesi ile yaşamaya başladı. Kısa bir süre sonra da dedesi vefat etti. evin kirasına zar zor yeten bir emekli maaşı ile geçinmeye çalışıp evlere temizliğe gitti zavallı hasta kadın. tek akrabası olan amcası peki ne yaptı? kılı bile kıpırdamadı. arayıp da nasılsınız diye bir defa olsun sormadı.
üniversite zamanında aldığı bursları babaannesine verdi, eve, üstüne başına bir şeyler alsın diye. bunca yıl onu okutmak için kendisine bir iğne dahi almayan babaannesi ise aldığı paralara elini sürmedi. dişini sıkıp bu paraları onun adına gizlice emekli maaşını aldığı bankanın hesabında biriktirdi. olur da ileride evlenirse altın takarmış ona. vay babaanne vay...
