kesinlikle insanın kendini ifade etmesinin ölçütüdür. bunun yanında da davranışlarıdır. bu iki özelliğe bağlıdır kimlik. insan kendini ifade ederken kişisel olmalı, özgün olmalı. başkasının cümlelerini ifadelerini hatta hislerini yalandan kullanmamalı. veya kullansın ama o kişilerin kimliklerinin olmadığını iddia edebilirim. öz güven de buna bağlı olarak değişir. artık insanlar o kadar alışmıştır ki birilerinin cümlelerini, duygularını sömürmeye; kendi bile farkına varamaz. ve başka bir kişiyi taklit ederek yaşar. ne öz ü kalmıştır ne de özüne ait bir güveni. yani bunun büyüklükle veya olgunlukla ilgisi yoktur. o kadar kolay seçilir ki bu tip insanlar gözde çok rahat düşebilir, küçülebilir ve hatta kaybolabilirler. insanın üslubuna ilave bir de davranışlarıyla kimseye benzemiyorsa işte o kişinin bir kimliği var demektir.
