doğu anadolu'nun ücra bir köşesine tayinim çıktığını öğrendiğim günden sonra iki hafta içinde iki kez yaptığım eylemdir. kişisel entry yazdım, hemi de sapına kadar, bilmekteyim. ama gerçekle hayal dünyası arasında osuruktan bir köprü yaratıp beni o köprüde gezdirmesi, bana dünyayı, ahireti, il emrini, valiyi, milli eğitim müdürünü vs vs unutturması ve bir oksimoron olarak hem hayattan koparıp hem hayata bağlaması bakımından yurdumun diğer gençlerine de tavsiye etmek istiyorum bunu, başka türlü de yapamazdım. el özür...