zaten soğuk bakan ceyk'in garip tavırlarına aldırmadan üst kata koştu, kapıyı yumruklamasına rağmen eltisi vidney kapıyı açmıyordu, içersen ses de gelmiyordu, tam vazgeçip aşağıya koşacakken kapı açıldı, gözünün feri sönmüş vidney kapıda belirdi. tuhaflığa anlam veremeyen cenifır seslerin sebebini sordu. şaftı kaymış vidney ses duymadığını söyledi, ayaküstü yapılan tuhaf konuşma sonrası aşağı inmek üzere arkasını dönünce ceyk ilen burun buruna geldi onun hiç ses çıkarmadan oraya nasıl gelmiş anlam veremesede sesini çıkarmadı. Neler olup bittiğini anlamak için beklemeye karar verdi. tam ineceklerken vidney onları kuru fasulye yemeye davet etti, ceyk'in çok sevdiğini söylemeyi de unutmadı, ama cenifır'ın da unutmadığı bi şey vardı ceyk kurufasulyeden nefret ederdi...
