edit: saatler sonra yazıyı okuyasım geldi. ve şu dikkatimi çekti.
bla bla olmuş falan fistan,
--spoiler--
Alt dudağı aşağı doğru uzamaya başladı... Ağladı ağlayacak...
"Ben üzüldüm" dedi.
"Ben de üzüldüm Alyacım" dedim.
Kafasını öne eğdi. Allahtan, birini üzdüğünde üzülen bir çocuk. Ve barışmazsa, affetmezse, affedilmezse rahat etmeyen bir çocuk... Hayata küs devam edemiyor yani...
"Barışalım mı?" dedim.
"Tatam" dedi.
Ve biz Türk filmlerindeki gibi sarıldık ana-kız, duşun altında. Hálá tepemize sular akıyor...
Neden kapatmıyorum, onu da bilmiyorum... Nasıl sıkı sıkı kavradım küçük bedenini...