evet.
insan, nasıl yaşarsa öyle ölür. burada sorun kişilerin ahlak anlayışı yada taşam tarzı değil dir. bura da sorun;
evlilik,
geride bırakılan bir çocuk ve bir insan hayatıdır. değer mi?
sorun ahlak anlayışı yada yaşam tarzı veya değer yargısı değil. kimse kimseyi eleştirmesin-savunmasın. ortada bir gerçek var ve bu gerçek 1.5 yaşın da olan çocuk tur. bu çocuğa hayatta kalan tek ebeveyn olan baba neler vereceği ve bu çocuğa annesinin ölümünü nasıl anlatacağı.
empati yapılır ise, neler anlatıldığı daha objektif olarak ortaya çıkar. yaşanılan toplum ve değer yargıları açısından çocuğun yerinde olmak istermisiniz?
evlilik-saygı-sevgi-sorumluluk-ahlak-sadakat vb tanımlamalardan soyutlanarak düşünebilirsiniz. ama var olan gerçeği iyi analiz etmelisiniz.
