daha el kadardım sene 95 miydi 96 mıydı bizim eve bir hareketlilik oldu canak takıldı receiver denen bir cihaz takıldı.Evin büyüklerinin yüzünde gülücükler vardı.o gün anladığım kadarıyla kürtçe kanal izleyecekttik.ilk başta bende sevinmiştim.Belki bu kanal da çok çizgi film vardır diye ama bir kaç saat sonra hayal kırıklığına uğrayacaktım
sürekli haber olan bir kanaldı.bazende müzik programları bazen oldukça aşina olduğum ama nedense hiç sevemediğim dengbejler çıkıp şarkı söylüyorlardı.Evde artık televizyon izlenme saatleride artmıştı.televizyon izlemeyen annem saatlerce televizyon izler olmuştu.SAdece ben memnum değildim artık çizgifilm izlemek için kanaldan kanala zaping yapmayı bırak o sürekli takip ettiğim ay savaşcısıestabanı bille izleyemiyordum.
pazar günleri türkçe redkit olarak izlediğim kürtçesi lucky luck u seyrederdim.
gel zaman git zaman bende sevmeye başladım.hatta o çocuk dengbejler gibi söyleye bile çalıştım.sonra öğrendiğime göre bazıları bu kanalı izlememizi istemiyorlar.Her yayın gittiğinde evde devlete küfür giderdi.ev halkı devlet yine frekansları engeledi derdi.o televizyondan sonra benim konuşmamda değişmişti bir çok yeni kürtçe kelime öğrenmiştim.yıl başları şeker bayramları kurban bayramları bilimum dini bayram akşamları kürtçe şarkı izlerdik.işte o zamanlar anlamıştım anadilinde bir şeyler izlemenin ne kadar zevkli olduğu.
devlet bizi televizyonuyla eğitim sistemiyle asimile etmek istiyordu.oluşturduğu kanllara bizleri yanlış bilgilendirecek yine asimile etmeyi amaçlayacaktı.med tv ve devam kanaları bu politiklarında bir gedik açmışlardı.halkı bilgilendirmişti.
eminim 90 ların başında doğan bir çok kürt gencini derinden etkilenmişti bu kürt kanalları.en azında dilsel olarak çok şey kazandırmıştır
bu gün roj tv nobel alsa ne yazar almasa ne yazar
o kürt halkının gönlüde en büyük ödülü aldı.
