hayalleriniz vardır, gerçekleşmesi için sadece ve sadece zamana ihtiyacınız olan hayaller. ama bilmezsiniz ki ölüm denen koca bir gerçek vardır, ne zaman nasıl kime geleceği belli olmayan soğuk bir gerçek. bir gece, aslında sıcak bir gece de birden yüzünüze çarpar bu soğuk gerçek. alnınızdan akan ter artık buz gibi olur o haberle birlikte ve uçar gider her şey. önce kabul etmeseniz de zorla kabul ettirir ölüm size kendisini. zaten o soğuktan kaçmak imkansızdır. gelen ölümle birlikte son bulur her şey. son bulur gencecik bir hayat ve son bulur birlikte kurduğunuz hayaller, hayalleri. sadece zamandı ihtiyacınız olan şey, fazla uçuk şeyler istememiştik çünkü biz hayattan. ama vakti olmadı, vaktimiz olmadı. sıcak bir gece de buz gibi geldi yaktı içimi o haber. sadece o ölmedi, hayallerimiz öldü, ben öldüm. son kez sarılabilmekte saklıydı belki de hayat benim için ama son kez sarılamadım ben sevgilime. son bir kez kulağına bir şeyler fısıldayabilmekten ibaretti belki benim tüm hayallerim ama tüm sözlerim içimde kaldı. yaşanabilecek onca güzellikleri yaşayamamak en büyük yıkımdı, en acısı da artık onun yaşayamaması. hayat hayaller ve yıkım... tek ortak noktaları var bu üçünün o da ölüm. her şey ölüme bağlı aslında, siz düşünürsünüz, planlar yaparsınız, hayaller kurarsınız ve o gelir alır.. sonunda da sona eren bir hayatla birlikte son bulan hayaller kalır.
