defalarca izledigim bir film. her seferinde aynı heyecanla ustelik. ayrıca kapitalizm elestirisi, tuketici topluma bakıs acısı olarak nitelendirilemeyecek kadar da dolu oldugunu dusundugum bir film.
'sahip oldugun her sey en sonunda gun gelir sana sahip olur. ancak her seyini kaybettikten sonra her seyi yapmakta ozgur olursun. umudunu kaybetmen ozgurlugundur'
esyalar ve metaforlar. umut ve ofke. ne kadar umut edersen o kadar ofkelenmek olasıdır, dolayısıyla her hayal kırklıgı ofkelenmeye hatta isyana sebep verir. en guzeli istemek bence, sadece yurekten istemek. her seyini kaybetmeye gerek kalmadan, usul usul ve icten.
