ailenin, babaannelerin, dedelerin, teyzelerin, amcaların bütün ilgisini üzerinde hissetmek kadar doyurucu yanları olsa da içinde hep bir eksikliği barındıran ve çoğunlukla küçüklük dönemlerinde hayali arkadaş edinen, okul döneminde de sorunlar yaşayabilen ama 2. ya da 3. sınıftan itibaren eksikliği arkadaşları ile doldurmak isteyip sosyallik patlaması yaşamaktır. daha o yaşlardan itibaren hayatta sırtını dayıyabilecek birilerini aramaktır tek çocuk olmak. ama her sırt dayanan kişiden illaki kazık yenildiğinden tek başına hayatla mücadele etmeyi öğrenmektir. yalnızlığa alışmaktır. dolayısıyla çabuk büyümektir tek çocuk olmak.
