acılar ve hüzün ile geçen günün akşamı, geceyi mahkumiyet gibi sonlandıran insan, sabah güneşini umut ve yeni bir gün olarak algılar.
dolu dolu yaşanan günün akşamı, geceyi mutluluk ve tatlı yorgunlukla geçiren insan için doğan güneş, relax olmuş ruh halinin boşluk içine düşmesi gibi dir. hiçlik ifade eder.
yeni başlayan gün, aslında insana bir adım daha yaklaşan ölümün habercidir.
