her izlediğimde tekrar tekrar yarıldığım film ve her seferinde ayrı bir detay ayrı bir espri fark ediyorum. bir kere arif' in genel düşünce tarzı dolayısıyla her cümlesi güldürüyor beni. yahu adam geçmişe gönderilmiş, geleceğe nasıl giderim diye düşünmek yerine bulunduğu çağdaki insanları kalkındırıp geleceği yakalamayı düşünüyor.
''iyi iyi cilalı taşlardan verecekmiş bir iki 'level' atlarız.'' (level nedir ya * )
bunu da dün izlerken fark ettim;
tahtada maç taktiğini anlatırken;
arif: o dam var ya o adam manyak o adam, o adam bende olacak var ya... (ben burada kopuyordum)
taşo: babam vermez onu iki senesi daha var. *
