izlediğim her an daha da sevdiğim dizidir. karakterler, isimler, kıyafetler, replikler, evler, dekorasyon inanılmaz başarılı.
herşey normalde de nasılsa öyle. mesela akbabanın evi-kendisi dizide fakirliğiyle ön planda olmamasına rağmen- 2 çekyat bir dolap.
insanlar evlerine geldiklerinde ayakkabılarını çıkartıyorlar, aynı kazağı bir kaç kez giyiyorlar. aynı zamanda, inanılmaz ankara havası yakalanmış dizide.
ankaralı gibi konuşuyorlar, ankaralı gibi gülüyorlar. ve en güzeli de, bebe diyorlar.
