O an, sadece "arama"ya layık görülen sıfat yazık ki, duyulmayan sesinden, çok daha cevapsız önekidir, hayatın tuşları olmayan tarafının. Ardı ardına duyulan uzun makina sesi, her sustuğunda ne mene bir şey olduğunu bilmese de sandığı en çivili, en ilmekli şey olan ölümü ilikleyiverir kalemin, kelamın kenarına.
