her gün akşama kadar karşılaştığımız bir çok olayda gördüğümüz ve gerçekliğinden şüphe etmediğimiz durumdur.
kendine isyan edene rızık verir, aç bırakmaz.
kendini yok sayanın, konuşmasına, görmesine, duymasına, yürümesine engel olmaz.
iyi anlarda kendini aklına getirmeyenlerin, başları sıkışınca yalvara yalvara kendine dua ettiklerinde "önceden aklın nerdeydi" demez, yardım eder.
yapılan tüm nankörlüğe rağmen, yine rızık verir, yine yardım eder, yine affeder..
yüz kere aynı günahı işlesek * yine de "umudunuzu yitirmeyin allah çok bağışlayandır." ayetiyle bizi teselli eder.
ayetlerinde "isteyin vereyim." der.
"ben çok yakınım. dua edenin duasına icabet ederim." der.
bizi sever, bizi korur.. bize "kulum" der.. her "rabbim" deyişimizde, "kulum" diyerek cevap verir.
biz o na bir adım atsak, o, bize koşarak gelir.
biz bir günahımızdan tevbe etsek, o, bizim adımıza bizden çok sevinir.
o, çok bağışlayan ve çok merhamet edendir..
o, kullarını çok sevendir.
o, kullarının doğru yolda olmasını isteyendir.
o, günahları kendine saygısızlık olarak değil de, kulun kendi kendine etmiş olduğu zulüm olarak nitelendirendir.
