19 Yaşıma gelene kadar Oturduğumuz apartmanın 14. katının penceresini açmak suretiyle, o güzel apartmanımızın, o güzel bahçesinin, o güzel çiçeklerini sulamak gibi durumlar içine sokmuştur beni bu üşengeçlik. O yakalanma korkusu, o odaya bir anda ebeveynler girermi, aşağı katlardaki komşular camdan kafasını çıkartıp bir hava almak ihtiyacı hissedermi tereddütü gibisi yoktur. Pişman mıyım? Hayır. Yine yapar mıyım? Keşke türkiye'de olsamda bu yaşımda bile yine yapabilirim. Aldığım duyumlara göre sararmış hep o çimler, yeşillendirmek lazım.
