hayatım boyunca adına hiç iyi duygular besleyemediğim gündür. çalışanlar için pazartesi günü neyse benim için odur; işkence gibidir. ev hanımları için pazartesi neyse odur; herhangi bir önemi, bir değeri yoktur, diğerlerinden farksızdır. emekliler için yayılan zam haberlerinden sonra maaş günü neyse odur; beslenip büyütülen umutların ardından gelen koca bir hiçtir.
allah bu günü çıkartanın tepesinden baksındır. insana yalnızlığını hatırlatan daha boktan bir durum, daha boktan bir zaman dilimi yoktur. kırmızı ayıcıklı pijamalar eşliğinde bütün gün battaniye altında kalıp nikotin, cafein vb. her türlü yükleme ile bünyeye çektirilen azap gündüz kuşağı kadın programlarıyla tavan yapar.
