bir çeşit kendini tatmin biçimidir. nedense çoğu zaman kendimizi sorgularken, yalan konuştuğumuzu fark ederiz, evet yine kendimize üstelik... çok hoşumuza gitmez yüreğin sorduğu sorular, akıl şiddetle karşı çıkar, olduğu halde olmadı der... işte bu anlar insanın delirmek üzere olduğu nadir anlardandır. kendi kendine öfkelenir, gerçekler canını acıtır, işine gelmez hiç birşey ve etrafta zarar verebileceği, canını yakabileceği tek şey kendisidir. bu yüzden bi kaç yumrukla başlar işe. acıdan zevk almaya başlarsa, yani aradığı buysa devam eder... sonrası morluklar...
