vadideki zumbuk

entry58 galeri
    9.
  1. dr,
    dağlari karlı bıraktım bugün bursayı, gitmek hep aci verir ya insana! ben neden bursaya giderken değilde bursadan giderken acı duyuyorum peki? sanırım arkamda çok şey bıraktığımdan böyle hissediyorum. en iyi dostlarımı, en akıl almaz abukluklarımı, sinem li hatıralarımı. ben istanbulda kimin evine giderim sabahın köründe adam uyurken? kim açar kapıyı "yatıcaz ama" der rahat rahat? bursaya gelirken hiç düşünmedim nerde kalacağimi ve senin kapını anahtarla açıp girerken hiç hissetmedim başka birinin evine girmekte olduğumu. her insan bişeyler katar sana mutlaka, seni biraz da olsa değiştirir. bende kattım çevremdekilere bi çok şey ve çevremdekilerde bana! inan mesela; beraber büyümüşüz, evrim geçirmişiz gibi geliyor bana. çok şey bıraktım arkamda diyorum ya, bursada inan onlardan biri, sende ordasın ve seninle geçirmemiz gereken biçok evrim vardı sanki! özlemiştim uzun zamandır kafası çalışan insanlarla konuşmayı, beyin fırtınası estirmeyi! geri de bırakmak bi şekilde kaybetmektir sanırdım herşeyi ama artık sanki değerini anlamayı öğretiyo geride kalanların. ben gibi saçmasapan kaçtane adam varki bu dünyada yeniden iletişebiliyim, onlardan bikaçıyla? keşke daha önce tanışsaydım dediğim adamlardansın dr.! keşke bursada kalsaydım dedirten bi kaç adamdan birisin. sanırım herkes gibi bitane bulunur ama 13 senedir tıp okuyan, yarı sapık, hannibal lectar tadında bi doktor bulunamaz biyerlerde! bir inan bulamam mesela biraz sarsık, fazlaca takıntılı, benim kadar dedikoducu ve benim kadar hayatı umursamayan ama inadına kafası çalışan. hiç kurbağa arkadaşımda olmamıştı mesela benim öpünce prense dönüşmek yerine çenesi düşen=) karar ağacindan bahsettik ya hani senle , bizim isteklerimiz değil geleceğimizi belirleyen şartlar demiştik. istediğim orda olmakken şartlar beni buraya sürükledi. çok gayce belki ama ne kadar heteroseksüel biri olduğumu bildiğin için söylemekte zarar yok; kalbimin bi parçasi orda sizinle hep. siz takılırken, eğlenirken, bişey yapmayı planlarken benim bi parçam arsız fikirler empoza ediyo size telapatik olarak. normal insanlar burda solunum yoluyla benim içime dolarken ben bursa kaçamaklarıyla suni tenefüs yapıyorum kendime. belki yıllar sora görüşemiycez bu kadar. sen şark hizmeti için doğuya gidersin mesela ya da tabipler odası senin diplomanın sahte oldugunu farkedip seni hapse tıkar. ne olursa olsun ben çalabileceğim bir kapı olduğunu ve kapıyı açanının beni dostu olarak gördüğünü biliyorum. sen de unutma dünyanın hangi köşesinde olursam olayım sanada ardına kadar açık bi kapı var ve içerde bi dost, bi sigara, biraz muhabbet, bi miktar melankoli! kafan gibi hayatının da hep güzel olması dileğiyle.

    (bkz: mektup tadında entry girmek)
    1 ...