16 yaşındayken yaşını büyütmüşler annemin. Tekel'de işçi olabilmesi için. Henüz fabrika kızı şarkısı yazılmışmıdır bilmem. Yoksul anne-babanın ve kardeşlerinin babası gibi davranmak zorunda kalmıştır. Sonrası bitmeyen sorumluluklar, fedakarlıklar. En klişesinden kendini çocuklarına ve evine adama durumu. Sonra tam biraz rahatlamışken babamın ölümüyle başlayan herşey olabilme çabası.
Sormak istediklerim var sana anne. Ama ağlamamak ve seni üzmemek için soramadıklarım var. Sen hiç çocuk oldunmu anne? Kadın olmayı özledin mi anne? Ama soramıyorum hiçbir zaman. Aslında cevaplarıyla yüzleşmekten korkuyorum, seni üzmekten korkuyorum. Herşeyimsin benim, tek yalansız sevenim, tek gerçeğimsin. Uğrumuza yitirdiğin hayatını bilirim ki aynı şeyler yaşansa tekrar feda edersin. Seni seviyorum fabrika kızı.
