bir şehrin altını üstüne getirmiştik biz seninle, bir şehrin damarlarını kurutmuştuk sevgimizle. bizi kabul edebilecek herhangi bir sokağı yoktu bu şehrin ve biz meydanlarında sevişirdik seninle her gece. yıldızların kucağımızda eridiği o parkta şehir bizi kıskanırdı içten içe. kimselerin elde edemediği o birlikteliği yaşarken seninle şehirin meydanları kan kusmusştu sinsice. biz üstü kapalı hayaller kurardık hani denizinde, bahçesinde ve o serin çeşmelerinde bu şehrin. şimdi sen ile senin sofranda, senin karanlık odanda. ayrılmamız ne kadarda acı istanbul.
